Ακμή

Η ακμή (κοινή ακμή) είναι μία χρόνια φλεγμονώδης δερματολογική νόσος της τριχοσμηγματογόνου μονάδας (σμηγματογόνος αδένας και θύλακας της τρίχας). Ενώ είναι αρκετά συχνή παγκοσμίως κυρίως στους εφήβους, θα πρέπει να αντιμετωπίζεται περισσότερο σαν μία νόσος παρά σαν μία φυσιολογική φάση του κύκλου της ζωής. Επηρεάζει αρνητικά την ψυχολογία και την κοινωνική ζωή των ασθενών και σε κάποιες περιπτώσεις υποκρύπτει άλλη νόσο (π.χ. σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών).

Προκαλείται από ένα συνδυασμό παραγόντων όπως η υπερπαραγωγή σμήγματος, η φλεγμονή και οι αλλαγές στη σύσταση του σμήγματος, η απόφραξη του πόρου λόγω υπερκερατινοποίησης στο θύλακα, το Probionibacterium acnes και άλλα βακτήρια και κάποιοι εξωγενείς παράγοντες.

Κύριο ρόλο στη σύσταση του σμήγματος παίζουν ορμονικοί, ανοσολογικοί και φλεγμονώδεις παράγοντες.

Έχουν επίσης ενοχοποιηθεί η κληρονομικότητα, τα φαγεσωρογόνα δερμοκαλλυντικά, η τριβή, η εφαρμογή πίεσης, οι κλειστές συνθήκες (π.χ. μάσκα), το ψυχολογικό stress και ίσως και η διατροφή.

Οι κύριες βλάβες της ακμής είναι οι μικροφαγέσωρες που είναι και η πρωταρχική βλάβη, ορατή μόνο με το μικροσκόπιο, οι ανοιχτοί φαγέσωρες (μαύρα στίγματα) και οι κλειστοί φαγέσωρες (λευκά στίγματα), οι βλατίδες, οι φλύκταινες, οι κύστεις, τα οζίδια και τα συρίγγια. Δυστυχώς οι σοβαρές φλεγμονώδεις βλάβες αφήνουν συχνά ουλές.

Συνήθως εμφανίζεται στο πρόσωπο, το στέρνο, την πλάτη και τους βραχίονες.

Διακρίνεται σε ήπια, μέτρια και βαριά και ανάλογα το είδος των βλαβών σε φαγεσωρική, βλατιδοφλυκταινώδη και κυστική.

Ο δερματολόγος είναι αυτός που θα θέσει τη διάγνωση και θα πρέπει να τη διακρίνει από άλλα ακμοειδή εξανθήματα που μοιάζουν με κοινή ακμή, αλλά δεν είναι.

Υπάρχουν τοπικές (κρέμες) και συστηματικές (φάρμακα από το στόμα) θεραπείες και ο δερματολόγος θα κρίνει ποια είναι η κατάλληλη για τον κάθε ασθενή.