Ανδρογενετική αλωπεκία
Ανδρογενετικού τύπου αλωπεκία στους άνδρες
Η ανδρογενετικού τύπου αλωπεκία (κοινώς φαλάκρα) είναι η πιο συνήθης μορφή προοδευτικής απώλειας τριχών στους άνδρες. Σχεδόν όλοι οι άνδρες λίγο ή πολύ θα προσβληθούν και έχει παρατηρηθεί ότι μπορεί να επηρεάσει την αυτοεκτίμηση και την ποιότητα ζωής.
Μπορεί να εμφανισθεί κατά την εφηβεία ή και αργότερα. Η πρόσθια γραμμή του τριχωτού κεφαλής υποχωρεί σε κάθε πλευρά μετωπο-βρεγματικά (οι γωνίες του καθηγητή) και μπορεί να εξελιχθεί με απώλεια τριχών στην κορυφή και σε προχωρημένες περιπτώσεις μπορεί ολόκληρη η κορυφή του τριχωτού να στερείται τριχών.
Σημαντικό ρόλο παίζει η κληρονομικότητα και τα ανδρογόνα που δρουν στη συγκεκριμένη περιοχή. Αναλυτικά στο τριχωτό των φαλακρών ατόμων είναι αυξημένο το ένζυμο 5-α αναγωγάση που μετατρέπει την τεστοστερόνη σε διυδροτεστοστερόνη, η οποία διαδραματίζει τον κύριο ρόλο. Ως αποτέλεσμα η περίοδος ανάπτυξης της τρίχας (αναγενής φάση) μειώνεται και οι περισσότερες τρίχες βρίσκονται στην περίοδο ηρεμίας πριν αποπέσουν (τελογενής φάση). Έτσι οι νέες τρίχες που εμφανίζονται γίνονται όλο και πιο κοντές, λεπτότερες και πιο ανοιχτόχρωμες ώσπου τελικά να αντικατασταθούν από χνοώδεις τρίχες.
Η θεραπεία θα πρέπει να είναι συνεχής καθότι οι βασικοί αιτιολογικοί παράγοντες δεν μπορούν να αλλάξουν. Κάποιες από τις κλασσικές θεραπείες για τους άνδρες είναι η τοπική χρήση μινοξιδίλης, η οποία χρησιμοποιείται και σε ενέσιμη μορφή και η θεραπεία από του στόματος με φιναστερίδη. Τέλος υπάρχει και η χειρουργική αντιμετώπιση με μεταμόσχευση ιδίων τριχοθυλακίων από την ινιακή περιοχή στο πρόσθιο τριχωτό κεφαλής.
Ανδρογενετικού τύπου αλωπεκία στις γυναίκες
Η ανδρογενετική αλωπεκία όμως μπορεί να προσβάλει λιγότερο συχνά και τις γυναίκες, όπου διαφοροποιείται εν μέρει ως προς την περιοχή απώλειας των τριχών. Εδώ προσβάλλεται κυρίως η κορυφή του τριχωτού, χωρίς να επηρεάζεται συνήθως η μετωπιαία γραμμή. Κύριο ρόλο παίζουν και εδώ η κληρονομικότητα και τα ανδρογόνα, με πιθανή διαφοροποίηση στον ρόλο της 5-α αναγωγάσης.
Στις γυναίκες θα πρέπει να γίνεται και διερεύνηση του ορμονικού προφίλ στο αίμα, όταν υπάρχουν κλινικές ενδείξεις. Επίσης μπορεί να συνυπάρχει με τελογενή τριχόρροια, όπου συστήνεται να γίνεται ο αντίστοιχος εργαστηριακός έλεγχος.
Οι θεραπευτικές επιλογές για τις γυναίκες περιλαμβάνουν τοπική αγωγή (μινοξιδίλη), αλλά και αντιανδρογόνα από του στόματος, όπως η οξεική κυπροτερόνη, κυρίως όταν υπάρχουν ενδείξεις και άλλων διαταραχών των ανδρογόνων.